Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2139 Esas 2021/42 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2139
Karar No: 2021/42
Karar Tarihi: 11.01.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2139 Esas 2021/42 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacıların terör örgütüne üye olmak suçundan gözaltına alındıkları ve tutuklu kaldıkları ancak yargılama sonucu beraat ettikleri, tazminat taleplerinin ise dava açma süresinin geçmesi nedeniyle reddedildiği belirtilen bir mahkeme kararıdır. Mahkeme, davacıların tüm temyiz itirazlarının reddedilmesine karar vermiştir. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra dava açılması nedeniyle tazminat taleplerinin reddedildiği ifade edilmiştir. Kanunun bu hükmüne göre, suç mağdurlarının tazminat talepleri için dava açma süresi mağduriyetin meydana geldiği tarihten itibaren 1 yıldır.

12. Ceza Dairesi 2019/2139 E. , 2021/42 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacıların tazminat taleplerinin reddine ilişkin hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Diyarbakır (Kapatılan) 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/416 Esas - 2010/896 Karar (Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/2 Esas – 2010/1 Karar) sayılı ceza dosyası kapsamında, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan davacı ..."ın 27/04/2009 - 30/04/2009 tarihleri arasında gözaltında, davacı ..."in ise 27/04/2009 - 08/09/2009 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatlerine hükmedildiği, her ne kadar beraat hükümlerinin 02/06/2014 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düzenlenmiş ise de temyiz incelemesi sırasında Dairemizce Uyap sisteminden temin edilen Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 2011/10725 Esas - 2014/4405 Karar sayılı ilamının içeriğine göre beraat hükümlerinin temyiz incelemesinden geçerek 11/04/2014 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihleri itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacıların 5.000"er TL maddi, 10.000"er TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi taleplerine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununun 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 15/04/2016 tarihinde açıldığı gerekçesi ile davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, tazminat talebi reddedilen her bir davacı yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmolunması ve yargılama giderlerinin de davacılardan tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece dava açma süresinin geçtiği gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacılar vekilinin davanın süresinde açıldığına ve sair nedenlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.