Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3621 Esas 2019/4473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)30/11/2014 tarihli olay yeri görgü tespit tutanağında, motorsikletin çalındıktan sonra getirildiği yerin, müşteki ...’e ait ikametin arka tarafında bulunan ve depo olarak kullanılan tahta kapısı açık tek katlı yer olduğu, çevresinde duvar olmadığı, rahatlıkla dışarıdan girilebildiğinin tespiti karşısında; sanığın depo içerisine girerek çaldıkları motorsikleti burada parçalamaları şeklinde gerçekleşen eylemde konut dokunulmazlığının ihlali suçunun yasal unsurları oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2)Ceza Genel Kurulu’nun 31/03/2015 tarih, 2014/13-653 Esas ve 2015/86 Karar sayılı kararında da kabul edildiği üzere, sanık ... polislerin şahsı yakalamak üzere ikametine geldiği esnada motorsikletten sökülen parçaların nerede olduğu sorulduğunda mutfakta durduğunu ve kendi rızası ile teslim edeceğini beyan etmiş ise de; ihbar, yakalama, arama neticesinde artık el konulması kaçınılmaz olan bir eşyanın söz konusu olduğu, kolluk tarafından yakalama sonucunda bulunan suç eşyasının müştekiye tesliminde sanıkların pişmanlığını ortaya koyacak fedakarlığın bulunmadığı anlaşılmakla, rızai iade bulunmadığından etkin pişmanlık şartları oluşmamasına rağmen sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada 5237 sayılı TCK’nun 168/1 maddesinin uygulanması,
3)Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 325. maddesi uyarınca 1 nolu lehe bozmanın suça sürüklenen çocuklar ... ve ...’a sirayetine ve aynı Yasa"nın 326/son maddesi uyarınca, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 02/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.