Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10383 Esas 2015/6453 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10383
Karar No: 2015/6453
Karar Tarihi: 14.04.2015

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10383 Esas 2015/6453 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/10383 E.  ,  2015/6453 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç :Taksirle yaralama
    Hüküm :TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması, erteleme.

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın sorumlu inşaat mühendisi olduğu şirketin su vanası koymak amacı ile yol üzerinde açmış olduğu, etrafına herhangi bir işaret bulunmayan 7,5 m uzunluğunda, 4,5 m genişliğinde ve 2,5 m derinliğinde olan çukura katılan ..."in saat 21:00 sıralarında idaresindeki araç ile düşmesi sonucu katılanlar ... ve ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralandıkları olayda, söz konusu çukurun olay mahalli tarla iken açıldığı, ... belediyesince yol yapılıp, çukurun önüne kadar asfalt atılması sonrası herhangi bir tedbir alınmadan öylece bırakıldığı nazara alındığında sanığın tali kusurlu olduğunun kabulü ile asgari hadden cezalandırılmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru bulunmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanığın, katılanların yaralanması ile sonuçlanan olaya inşaat mühendisliği mesleğinin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak sureti ile neden olduğu gözetilmeksizin ancak trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla uygulanması mümkün bulunan sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükümdeki TCK’nın 53/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.