Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/26249 Esas 2014/25880 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın tüm aşamalarda mağdur ..."in nüfus cüzdanının üzerine kendi fotoğrafını yapıştırarak elde ettiği sahte kimlik fotokopileriyle atılı suçu işlediğini, mağdurun kimliğini kullanmadığını beyan etmesi karşısında, tebliğnamede yer alan bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sahte sözleşmeyle mağdur bankadan kredi kartı alarak değişik zamanlarda kullanma eylemlerinin TCK.nun 245/2, 43 ve TCK.nun 245/3, 43. maddelerinde yazılı suçları ayrı ayrı oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sübutuna, sanığın suç kastı bulunmadığına, eksik incelemeye, hükmolunan cezanın ertelenmediğine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 12.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.