Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/15633 Esas 2015/6449 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ticari minibüs şoförü olan sanığın saat 16:00 sıralarında idaresindeki minibüs ile çift yönlü, 8 m genişliğindeki yolda seyir halinde iken, sağındaki orta refüj üzerinden yola gireceğini düşündüğünden, korna ile uyardığı yaya ...’a, yayanın yola girmesi nedeniyle yolun 80 cm içinde çarpması sonucu yaya katılanın yaşamsal tehlike geçirip, hayat fonksiyonlarını 2. derecede etkileyen kemik kırıkları oluşacak ve duyu veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesi derecesinde yaralanmasına neden olduğu olayın yargılaması sonunda kusuru bulunmadığı kabul edilen sanık hakkında beraat kararı verilmiş ise de, yaya katılanı olay öncesi gördüğünü ve elini kornada tutarak ikaz ettiğini bildiren sanığın zamanında ve etkin olarak fren tedbirine başvurmadığının anlaşılması karşısında; tali kusurlu sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.