Yanlar arasında görülen tespit davası sonunda, yerel mahkemece, davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi N.B.raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, oturma ruhsatı verilen binanın 72 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunduğunun tespiti isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Kanunun 106. maddesinde düzenlendiği üzere; "Tespit davası yoluyla, mahkemeden, bir hakkın veya hukuki ilişkinin varlığının ya da yokluğunun yahut bir belgenin sahte olup olmadığının belirlenmesi talep edilir. Tespit davası açanın, kanunlarda belirtilen istisnai durumlar dışında, bu davayı açmakta hukuken korunmaya değer güncel bir yararı bulunmalıdır. Maddi vakıalar, tek başlarına tespit davasının konusunu oluşturamaz.”  1086 sayılı HUMK döneminde ise her ne kadar tespit davası kanunda düzenlenmemiş ise de, gerek Yargıtay uygulamalarında gerekse doktrinde ittifak halinde tespit davasının açılabilmesi için hukuki yarar bulunması öncelikli olarak aranan şarttır. Tespit davasının konusu ancak hukuki ilişkiler olabilir. Maddi vakıalar tespit davasının konusu olamaz. Ancak delil tespiti yoluyla bunların tespiti yapılabilir. Görülmekte olan veya açılacak bir davada iddia ve savunma olarak ileri sürülebilecek  konular için müstakil bir tespit davası açılmasında hukuki yarar bulunmamaktadır.
Somut olaya gelince; davacının, davalı Belediye tarafından yapılmış bir idari işlemin değiştirilmesi sonucunu doğuracak şekilde ruhsat verilmeyen parsel yönünden binanın o parselde bulunduğunun tespiti ile 72 parsel yönünden ruhsat alınmasını amaçlayan bir dava açtığı, talebinin eda davası niteliğinde olduğu bu sebeple  uyuşmazlığın idari yargıda görülmesi gerektiği açıktır.
Hal böyle olunca; davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabulüne karar verilmiş olması isabetsizdir.
Davalı vekillinin, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.04.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.