Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2020/94 Esas 2020/3252 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/94
Karar No: 2020/3252
Karar Tarihi: 12.03.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2020/94 Esas 2020/3252 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, borçları nedeniyle icra takibi başlatılan davacının itirazını haksız ve kötü niyetli olarak nitelendirerek itirazın iptalini ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini istememiştir. Mahkeme, davayı reddetmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölümün miktarı 2.190,00-TL'yi geçmediğinden davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. HUMK'nun 427/2 maddesi ve 440/III-1 maddelerine göre karar verilmiştir.
13. Hukuk Dairesi         2020/94 E.  ,  2020/3252 K.

    "İçtihat Metni"

    ...vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 7. Tüketici Mahkemesinden verilen 12/05/2016 tarih ve 2013/1937-2016/1523 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
    KARAR
    Davacı, davalının intifa senedi sahibi olduğu üyeliğini kullandığını, borçlu adına Ocak 2013-Mart 2013 tarihleri arasında kullandığı merkezi sistem elektrik, su bedelleri için toplam 605,03-TL bedelli 2 adet fatura düzenlendiğini ve davalının bu borçları ödemediğini, davalının 2013 yılına ait ödenmesi gereken yıllık 250-USD bedelindeki sigorta bedeli borcu olduğunu, ancak davalının ödeme yapmadığını, bu nedenlerle davalı aleyhine ... 19. İcra Müdürlüğünün 2013/17413 Esas sayılı dosyası ile 1.085,03-TL asıl alacak üzerinden icra takibi başlatıldığını, davalının takibe itiraz ettiğini belirterek davalı borçlunun yapmış olduğu haksız ve kötü niyetli itirazın iptali ile davalı borçlu aleyhine %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı, davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000-TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00-TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 1.085,03-TL olduğu ve karar tarihi itibariyle 2.190,00-TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir
    SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.