Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28469 Esas 2022/9046 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlalia
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Katılanın soruşturma aşamasında alınan beyanına göre, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun 22/10/2014 günü ila 28/10/2014 günü arasında bilinmeyen bir zamanda işlendiği, katılanın müracaatından sonra düzenlenen 28/10/2014 tarihli olay yeri inceleme raporunda, suçun işlendiği dairenin boş ve kullanılmadığının belirtildiği, katılanın da kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde, suç tarihinde ikamet ettiğini bildirdiği adresin, hırsızlık suçunun işlendiği adresten farklı bir adres olduğunun anlaşılması karşısında, suç tarihi itibariyle hırsızlık suçunun işlendiği konutun, boş ve kullanılmamakta olması nedeniyle konut dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeyerek, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Dosya içerisindeki nüfus kayıt örnekleri ve tüm dosya kapsamına göre, katılan ... ile sanık ...’ın kardeş oldukları ve suç tarihinde aynı konutta ikamet etmediklerinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nın 167/2. maddesi uyarınca cezasından indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 167/2. maddesinde tanımı yapılan aynı konutta beraber yaşamayan kardeşe karşı hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre, hırsızlık suçu ve mahkemenin kabulüne göre konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 11/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.