Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11866 Esas 2020/2749 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11866
Karar No: 2020/2749
Karar Tarihi: 04.06.2020

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11866 Esas 2020/2749 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun benimsediği karara göre, sahte fatura suçlarında faturaların unsurlarının tespiti için incelenmesi zorunlu değildir. Bu nedenle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Ceza verilirken Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkündür. Deliller tartışılarak suçun sübutu kabul edilmiş ve cezayı artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir edilmiştir. Sanığın savunması reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: sanık sahte fatura düzenlemek suçundan Mahkumiyet. Suça konu faturaların, 213 sayılı VUK'nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uygulanır. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkündür.

11. Ceza Dairesi 2017/11866 E. , 2020/2749 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı doğrultusunda sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; yüklenen suçun sübutu kabul edilmiş, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin olunmuş, cezayı artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunma inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.