Danıştay 4. Daire 2016/16612 Esas 2021/294 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16612
Karar No : 2021/294

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Otomotiv Nakliyat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi inceleme raporuna dayanılarak, madeni yağ imalatında kullandığı ithal edilen baz yağların, özel tüketim vergisini ödemediği halde maliyet olarak dikkate aldığı ve sahte fatura kullandığından bahisle re'sen tarh edilen 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; 15/09/2015 tarihli ve 534/12 sayılı Vergi Tekniği Raporu ile aynı tarihli ve 534/13 sayılı Vergi İnceleme Raporu'nun incelendiği; 03/03/2016 tarihli ara kararla, davacı şirketten 2010 yılı içerisinde 7.978.653 kg miktarındaki baz yağlar için ödemiş oldukları özel tüketim vergilerine ait belgelerin ibrazının istendiği ve sunulan mükellef tahsilat sorgulama fişlerinden, 2010 yılı içerisinde davacı şirketin toplam 2.333.595,90 TL özel tüketim vergisi ödediğinin görüldüğü, davalı idare, ödenen bu vergilerin davacı şirketin emtia satışlarında elde ettiği özel tüketim vergilerinin tahsil edilerek vergi dairesine ödenmesinden ibaret olduğunu ileri sürmekteyse de, bu iddiasını ispatlamaya yönelik yapılmış herhangi bir somut tespit veya karşıt inceleme bulunmadığı anlaşıldığından ÖTV matrah farkından kaynaklanan tarhiyatın yasal olmadığı; ayrıca ihtilaflı dönemde davacının fatura aldığı … Ot.Tur.Gıda Ltd.Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile davacı şirketin, bu faturalarda gösterilen emtiaları gerçekte satın almadığı ve faturalarda belirtilen emtia giderlerinin davacı şirket tarafından gerçekte yapılmadığı yönünde somut bir tespite yer verilmediği, davacı şirketin maliyet hesabında gösterdiği giderleri gerçekte yapmadığı, açık ve tereddüde mahal bırakmayacak bir şekilde davalı idare tarafından ispat edilemediğinden, sadece hesaplara intikal ettirilen faturaların sahte olduğu kabul edilerek bu giderlerin maliyetlerden çıkarılması suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden yapılan cezalı tarhiyatta hukuki isabet görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI Davacı şirketin (I) sayılı listedeki malları ithal ettiği ve yine (I) sayılı listeye tâbi emtia üretiminde kullandığı, bu listede yer alan malların ithalinin vergiye tâbi olmadığı, şirketin ithal ettiği hammaddeler için ÖTV ödemesi yapmayıp, yurt içinde ödenecek ÖTV'ye karşılık teminat verdiği, ödenmemiş verginin maliyet olarak kabulünün mümkün olmadığı, ayrıca, davacı şirketin 2010 yılında … Ot. Tur Gıda Ltd. Şti.'nden almış olduğu faturaların sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belgelerden oluştuğunun hakkında düzenlenen vergi tekniği raporuyla tespit edildiği, dolayısıyla belirlenen matrah farkları üzerinden yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatın yasalara uygun olduğu ileri sürülerek davanın kabulüne dair kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.