MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 15/10/1998-15/09/2014 tarihleri arasında davalı şirkette Yönetmen olarak çalıştığını, davacının iş akdinin feshedilirken organizasyon değişikliğinin sebep olarak gösterildiğini, işverence gösterilen bu gerekçe 4857 sayılı yasa ile getirilen iş güvencesi hükümlerine aykırı olduğunu, davacının mesleğinde uzun yıllardır tecrübesinin bulunduğunu ve bankacılığın bütün yönlerini bildiğini, davacının birimi söylenenin aksine kapatılan bir birim olmadığını ve davalı işverenin ticari büyüklüğü ve işletmesel hacmi göz önüne alındığında davacının eğitim ve tecrübesi göz önüne alınarak görev ve pozisyon değişikliği yapılabileceği ya da kendisine uygun başka bir bölüm veya birimde çalıştırılması yoluna gidilebileceğini belirterek davacının iş akdi feshedilirken tüm Yargıtay Kararlarında da gözetilen " feshin son çare olması" ilkesine riayet edilmediğini, bu nedenle feshin haksız ve geçersiz olduğunu beyan ederek davanın kabulü ile yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı tarafa yüklenmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkil bankanın aldığı işletmesel karar gereğince organizasyon değişikliğine girdiğini, davacının görev tanımına ve unvanına uygun o dönemde açık pozisyon olmadığını feshin geçerli nedene dayandığını beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davalı vekilinin sunduğu kayıtlarla iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayandığının kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
4857 sayılı İş Kanunu"nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli olduğunu kanıtlayacaktır. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması bu yöndedir. (04.04.2008 gün ve 2007/29752 Esas, 2008/7448 Karar sayılı ilamımız). Feshin işletme, işyeri ve işin gerekleri nedenleri ile yapıldığı ileri sürüldüğünde, öncelikle bu konuda işverenin işletmesel kararı aranmalı, bağlı işveren kararında işgörme ediminde ifayı engelleyen, bir başka anlatımla istihdamı engelleyen durum araştırılmalı, işletmesel karar ile istihdam fazlalığının meydana gelip gelmediği, işverenin bu kararı tutarlı şekilde uygulayıp uygulamadığı(tutarlılık denetimi), işverenin fesihte keyfi davranıp davranmadığı(keyfilik denetimi) ve işletmesel karar sonucu feshin kaçınılmaz olup olmadığı(ölçülülük denetimi-feshin son çare olması ilkesi) açıklığa kavuşturulmalıdır.
Somut olayda davacının iş sözleşmesi verimlilik artışı ve sistemsel yapılanma hedefiyle gerçekleşen yeniden yapılanma çalışmaları kapsamında görev yaptığı pozisyonun kapatıldığı bu neden iş gücü fazlalığı oluştuğu görevlendirilebileceği boş bir kadro bulunmadığı gerekçesiyle 4857 sayılı İş Kanunu’nun 17. Ve 18. Maddeleri uyarınca feshedilmiştir.
Mahkemece yukarıda gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmişse de, söz konusu karar eksik araştırmaya dayanmaktadır. Yukarıdaki ilkeler ışığında fesih bildiriminde belirtilen yeniden yapılanma ve pozisyon kapatmanın bulunup bulunmadığı, davacının niteliğine uygun görevlendirilebileceği boş pozisyon olup olmadığı, davalı bankaya ait fesih öncesi ve sonrası altışar aylık işe alınan ile çıkarılanların ve bunların unvanların tespit edilmesi feshin tutarlı uygulanıp uygulanmadığı ve feshin son çare olması ilkesine uyulup uyulmadığı noktasında aralarında hukukçu işletme yönetimi ve bankacılık alanlarında uzman bilirkişilerden gerekirse yerinde yapılacak incelemeyle alınacak rapor değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.