Esas No: 2020/28671
Karar No: 2022/9128
Karar Tarihi: 11.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28671 Esas 2022/9128 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık, ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır. Konut dokunulmazlığı ve hırsızlık suçlarındaki mahkumiyetler temyiz edilerek reddedilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçu için açıklık olmadığı ve sanığın eyleminin ne olduğu belirtilmediği için bu suçta hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararına ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesine atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılanın evine nasıl girildiğine ve eve girilirken mala zarar verme suçunun işlenip işlenmediğine dair dosyada açıklık bulunmadığının ve sanığın aracı çaldıktan sonra araca verdiği zararların da mala zarar verme suçunu oluşturmayacağının anlaşılması karşısında; sanığın mala zarar verme suçuna sübut veren eyleminin ne olduğu gerekçeli kararda açıklanmadan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA,11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
