MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ..."na yüklenen hırsızlık suçu bakımından yapılan incelemede;
Hırsızlık suçundan hükmolunan uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. madde ve fıkralarında belirtildiği şekilde hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, bu eksiklik infaz aşamasında tamamlanabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar ... ve ..."na yüklenen mala zarar verme suçları bakımından yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek ceza olarak öngörüldüğü ve aynı Kanunun 50/2. maddesine göre seçenek cezalardan tercih edilen hapis cezasının artık adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin, sanık ... hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
2
1-5395 sayılı Yasanın 35. maddesine aykırı olarak, gerekçesi gösterilmeksizin suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan sanık ... hakkında sosyal inceleme raporu aldırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması;
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan ceza tayin edilirken, hapis cezasının tercih edilmesine yönelik gerekçenin karar yerinde gösterilmemesi ve bu kabule göre de, 5237 sayılı TCK"nın 50/2 ve 50/3. maddeleri uyarınca, sanık ... hakkında tercih edilen hapis cezasının adli para cezası dışında kalan ve TCK"nın 50/1. maddesinde gösterilen diğer seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
3-Sanıklar Hadayet Köseoğlu ve ... hakkında mala zarar verme suçundan 5237 TCK"nın 52/4. maddesi ile uygulama yapılırken, infazda tereddüt oluşturacak bir şekilde taksit aralıklarının gösterilmemesi;
4)-Hükmün gerekçe kısmında sanık ... hakkında verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin koşulların oluştuğunun belirtilmesine ve hırsızlık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmesine karşın, müştekinin zararının giderilmediği gerekçesiyle mala zarar verme suçu bakımından CMK"nın 231. maddesi ile uygulama yapılmayarak, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunması;
5-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken, TCK"nın 151/1. maddesi uyarınca hükmedilen 4 ay hapis cezasından, aynı yasanın 31/2. maddesi gereğince ½ oranında yapılan indirim sonucunda 2 ay hapis cezası yerine hesaplama hatası yapılarak 2 ay 20 gün hapis cezasına hükmolunup fazla ceza tayin edilmesi;
6-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/4-11. maddesinde; yaşı küçük sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceğinin; bu halde, Cumhuriyet Başsavcılığı"nca mahallin en büyük mal memurluğuna bildirimde bulunularak, bu makamlarca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre adlî para cezasının tahsil edileceğinin hükme bağlanmasına karşın; mahkemece hatalı olarak, 18 yaşından küçün sanık ... hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin hükümde belirtilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiileri ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 23.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.