Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/3815 Esas 2019/2050 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3815
Karar No: 2019/2050
Karar Tarihi: 28.03.2019

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/3815 Esas 2019/2050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nazilli Cumhuriyet Başsavcılığı'nın iddianamesine göre, mağdurun kredi çekip sanıkların da borca kefil oldukları ve evlerini ipotek gösterdikleri ancak borcun ödenmesinde aksaklık yaşandığı belirtiliyor. Mağdur, borcunu yapılandırmak istediği sırada sanıklar tarafından tehdit ediliyor. Sanıklar, \"Sana on gün müsade, bu parayı bulup bize vereceksin, vermezsen seninle görüşürüz, seni öldürürüz\" diyerek mağduru tehdit ediyorlar. Bu olay sonrasında sanıkların suçlandığı dava, mahkeme tarafından ceza türü, süresi ve suç tarihine göre değerlendirildikten sonra daha üst bir mahkemeye gönderilmesi gerektiği belirtilse de yine de yerel mahkeme tarafından hüküm kurulmuştur. Ancak hüküm, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Bu nedenle kararın, 150/1. maddesi kapsamında kalıp kalmadığı hususundaki delillerin takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, yağma suçuna ilişkin olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve bu suçta daha az cezayı gerektiren hal başlıklı 150/1. madde gösterilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2016/3815 E. , 2019/2050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.03.2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Nazilli Cumhuriyet Başsavcılığının 22.08.2011 gün ve 2011/2019-1067 sayılı iddianame anlatımına göre; olay tarihinden yaklaşık iki yıl önce mağdurun bankadan 40.000 TL kredi çektiği, sanıkların da borca kefil oldukları ayrıca borca karşılık evlerini ipotek gösterdikleri, çekilen paranın 20.000 TL"sini mağdurun, diğer yarısını ise sanıkların aldığı, borcun ödenmesi sürecinde mağdurun cezaevine girdiği, sanıkların ise işlerinin bozulması üzerine ödeme konusunda aksaklıklar yaşandığı, mağdurun cezaevinden çıktıktan sonra sanıkların mağdurdan borcu peşin olarak ödemesini istedikleri, mağdurun ise borcu yapılandırmak istediği, bunun üzerinde sanıkların ""Sana on gün müsade, bu parayı bulup bize vereceksin, vermezsen seninle görüşürüz, seni öldürürüz"" diyerek tehdit ettiklerinin iddia edilmesi karşısında; sanıkların eyleminin yağma ve/veya 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen yağma suçunda daha az cezayı gerektiren hal başlıklı 150/1. maddesi kapsamında kalıp kalmadığı hususundaki delilleri takdir ve tartışmanın, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 28.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.