Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29087 Esas 2022/9049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanmamasına dair karar yerinde gösterilen gerekçe yeterli görüldüğünden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Kolluk görevlilerince düzenlenen 23/07/2015 tarihli tutanağa göre, kolluk görevlileri 23/07/2015 günü devriye görevini yerine getirdikleri sırada, sanığın polislerin yanına gelerek temyize konu bisiklet hırsızlığı suçunu ikrar edip bisikleti rızası ile teslim ettiğinin anlaşılması karşısında, soruşturma aşamasında gerçekleşen tam iade nedeniyle sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık müdafiinin 29/12/2015 tarihli oturumda sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler yönünden 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezalarının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de (mala zarar verme suçu yönünden TCK'nın 50/2. maddesi uyarınca aynı Kanunun 50/1-a. bendi hariç olmak üzere) içerdiği gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesi gereğince sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumları, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınıp, hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının, aynı maddede sayılan seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, “kanuni şartları oluşmadığından” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Siirt 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2014 tarihli ve 2013/275 Esas, 2014/160 Karar sayılı kararına konu suçu işlediği sırada sanığın on sekiz yaşını tamamlamadığı, 5237 sayılı TCK'nın 58/5. maddesi hükmüne göre anılan karar nedeniyle sanığın mükerrir sayılamayacağı ve sanığın suç tarihi itibariyle de adli sicil kaydında tekerrüre esas mahiyette başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
4- Sanık hakkında, hüküm fıkrasının “C-1. No’lu” bendinde, mala zarar verme suçundan hüküm kurulduğu belirtildiği halde, uygulama maddesinin TCK’nın 151/1. maddesi yerine aynı Kanun’un 116/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.