Danıştay 4. Daire 2016/16610 Esas 2021/292 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16610
Karar No : 2021/292

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/...
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Otomotiv Nakliyat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi inceleme raporuna dayanılarak, madeni yağ imalatında kullandığı ithal edilen baz yağların, özel tüketim vergisini ödemediği halde maliyet olarak dikkate aldığı ve sahte fatura kullandığından bahisle re'sen tarh edilen 2010/1-3, 4-6, 7-9 ve 10-12. dönemleri vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Mahkemenin E…. sayılı dosyasında; 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatlarının, Mahkemenin … tarihli ve E…., K…. sayılı kararıyla kaldırılmış olduğu gözönünde bulundurulduğunda, dayanağı kalmayan vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin kaldırılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketin (I) sayılı listedeki malları ithal ettiği ve yine (I) sayılı listeye tâbi emtia üretiminde kullandığı, bu listede yer alan malların ithalinin vergiye tâbi olmadığı, şirketin ithal ettiği hammaddeler için ÖTV ödemesi yapmayıp, yurt içinde ödenecek ÖTV'ye karşılık teminat verdiği, ödenmemiş verginin maliyet olarak kabulünün mümkün olmadığı, ayrıca, davacı şirketin 2010 yılında … Petrol Ot. Tur Gıda Ltd. Şti.'nden almış olduğu faturaların sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belgelerden oluştuğunun hakkında düzenlenen vergi tekniği raporuyla tespit edildiği, dolayısıyla belirlenen matrah farkları üzerinden yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatın yasalara uygun olduğu ileri sürülerek davanın kabulüne dair kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.