Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2807 Esas 2020/2743 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2807
Karar No: 2020/2743
Karar Tarihi: 04.06.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2807 Esas 2020/2743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin sahte fatura düzenlemesinden dolayı suçlu bulunarak hüküm giydiğini belirtiyor. Ancak, sanığın cezasının yanlış hesaplanmasından dolayı eksik ceza tayin edildiği belirtiliyor. Sanığın diğer temyiz nedenleri ise yerinde görülmediği için hüküm onandı. Ancak, bir önceki kararın tekerrüre esas alınmaması nedeniyle hüküm bozuldu ve düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 213 sayılı VUK'nin 359/b-1 maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesi, ve TCK'nin 62. ve 58. maddeleri belirtiliyor.
11. Ceza Dairesi         2019/2807 E.  ,  2020/2743 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura düzenleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanık hakkında 213 sayılı VUK"nin 359/b-1 ve 5237 sayılı TCK"nin 43. maddeleri uyarınca hükmedilen 3 yıl 9 ay hapis cezasından TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken hapis cezasının "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine "2 yıl 13 ay 15 gün" olarak yanlış hesaplanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
    Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/671 esas ve 2011/ 108 karar sayılı ilamının, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi

    uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.