Özet:

Mahkeme, sanığın karşılıksız yararlanma ve mühür bozma suçlarından mahkumiyet kararını temyiz etme talebini reddetmiştir. Sanığın yokluğunda verilen hükmün, MERNİS adresine yapılan tebliğin geçerli olduğu anlaşılmıştır. Eski hale getirme isteği koşulları bulunmadığı için reddedilmiştir. Sanığın temyiz istemi yapıldıktan bir hafta sonra yapılmış olduğu için CMUK'nun 317. maddesi uyarınca reddedilmiştir. Mahkeme kararında CMK'nun 42/1, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/l ve CMUK'nun 310. ve 317. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
CMK'nun 42/1 maddesi: Kararın tebliğinden sonraki 7 gün içinde temyiz edilmezse, karar kesinleşir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi: Tebligat yapılabilmesi için MERNİS adresinin kullanılması zorunludur.
5320 sayılı Yasa'nın 8/l maddesi: Temyiz süresi hakkında hüküm verir.
CMUK'nun 310. maddesi: Hükümlülük kararlarına karşı temyiz süresi 7 gündür.
CMUK'nun 317. maddesi: Temyiz süresi içinde yapılmayan temyiz talepleri reddedilir.