Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1261 Esas 2022/9020 Karar Sayılı İlamı

Elektrik hırsızlığı suçundan sanık ...'in, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 492/2, 522, 59/2 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 4. maddesi uyarınca 2.400,00 Yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Oğuzeli (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2005 tarihli ve 2005/199 esas, 2005/403 sayılı kararının, Yargıtay 2. Ceza Dariesinin 03/11/2008 tarihli ve 2008/16564 esas, 2008/17727 karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmesini müteakip, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca yapılan uyarlama yargılaması sonunda, sanık tarafından katılan kurumun zararının karşılandığından bahisle önceki hükmün ortadan kaldırılmasına, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesi delaletiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin Oğuzeli (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesinin 08/04/2020 tarihli ve 2005/199 esas, 2005/403 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/06/2020 tarihli ve 2020/322 değişik iş sayılı kararını müteakip, Oğuzeli (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesinin 08/04/2020 tarihli ek kararının iptali ile sanığın 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesinden faydalanamayacağından sanığın talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına Oğuzeli (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2020 tarihli ve 2005/199 esas, 2005/403 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/12/2021 gün ve 12979-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/01/2022 gün ve 2021/154607 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1) Oğuzeli (Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesinin 02/07/2020 tarihli kararından önce, 05/07/2012 tarihli ve 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un 82. maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un elektrik hırsızlığını düzenleyen 142/1-f maddesinin yürürlükten kaldırılması, 6352 sayılı Kanun’un 83. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 168. maddesinde elektrik hırsızlığı suçunun yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı Kanun'un 7/2. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2/2. maddesinde, "Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun ve doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi dolayısıyla bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi hâlinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar." ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun'un 223/4. maddesinde, "İşlenen fiilin suç olma özelliğini devam ettirmesine rağmen; a) Etkin pişmanlık, b) Şahsî cezasızlık sebebinin varlığı, c) Karşılıklı hakaret, d) İşlenen fiilin haksızlık içeriğinin azlığı, dolayısıyla, faile ceza verilmemesi hallerinde, ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilir." şeklinde düzenlemenin bulunduğu, her ne kadar 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesinde 6 aylık süre şartı öngörülmüş ise de, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 2018/3567 esas, 2018/8776 karar sayılı ilâmında, "...5237 sayılı Yasa'nın 163/3. maddesi kapsamına alınan suçun, 6352 sayılı Yasa'nın yürürlüğe girmesinden önce işlenmiş olması nedeniyle zararı tazmin etmesi halinde hükümlü hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekeceği gözetilerek, mahkemece duruşma açılıp, öncelikle hükümlünün kurum zararını giderip gidermediği katılan kurumdan sorularak, gidermediğinin belirlenmesi halinde normal tarifeye göre vergi ve cezalar hariç olarak bilirkişiye hesaplattırılacak kurum zararını gidermesi halinde, 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, karar verileceğine dair hükümlüye bildirimde bulunulması, ödeme için makul bir süre verildikten sonra ödemesi halinde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,..." şeklinde belirtildiği üzere, 6352 sayılı Kanun'da belirtilen 6 aylık süre geçmiş olsa dahi uyarlama yargılaması yapılması sırasında veya lehe kanunun uygulanması durumunda mahkemesince tanınan makul süre zarfında zararın giderilmesi halinde, anılan Kanun uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilebilecek olunması karşısında, somut dosya kapsamına göre, Mahkemesince duruşma açılıp, öncelikle hükümlünün kurum zararını giderip gidermediği katılan kurumdan sorulmadan, gidermediğinin belirlenmesi halinde normal tarifeye göre vergi ve cezalar hariç olarak bilirkişiye hesaplattırılacak kurum zararını gidermesi halinde, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verileceğine dair hükümlüye bildirimde bulunulmadan, dosya üzerinden ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinde ve merciince 6352 sayılı Kanun'un yürürlük tarihinden 6 ay geçtikten sonra zarar giderimi yapıldığından bahisle itirazın kabulüne karar verilmesini müteakip, sanığın talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Karşılıksız yararlanma olarak 5237 sayılı Kanun’un 163/3. maddesi kapsamına alınan suçun, 6352 sayılı Kanun’un yürürlüğe girmesinden önce işlenmiş olması ve dosya kapsamına göre zararı tazmin ettiği anlaşılan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekeceğinden kanun yararına bozma istemi yerinde görülmekle, (OĞUZELİ) Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 02.07.2020 tarihli ve 2005/199 Esas – 2005/403 Karar sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; 06.01.2005 tarihli eylem nedeniyle karşılıksız yararlanma suçundan mahkûmiyetine karar verilen sanığın, katılan kurumun zararını 07.04.2020 tarihinde tazmin etmiş olduğunun anlaşılması karşısında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası ile 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a maddesi uyarınca sanık ... hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 11/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.