MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık tarafından verilen 26.08.2019 tarihli dilekçenin eski hale getirme talebini de içerdiği anlaşılmakla, eski hale getirme istemi hakkında karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin verilen temyizin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede
Gerekçeli karar sanığın savunmasında belirttiği adrese tebliğe çıkarılmış, tebliğ imkansızlığı nedeniyle tebliğin Tebligat Kanununun 21. maddesine göre yapıldığı ve tebligatın muhtara teslim edildiği belirtilmiş ise de; bu adreste Tebligat Kanununun 10. maddesine göre tebliğin yapılamama gerekçesi belirtilmediği nedenle; tebligatın usulüne uygun olmadığı, sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan mahkumiyet tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık
hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 22.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.