Silahla tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4950 Esas 2019/1764 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4950
Karar No: 2019/1764
Karar Tarihi: 20.03.2019

Silahla tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4950 Esas 2019/1764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık tarafından silahla tehdit suçu işlendiği tespit edilmiştir. Sanığa TCK'nin 106/2-a, 43/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 3 ay 2 gün hapis cezası verilmiştir. Verilen ceza, suçun niteliği ve delillerin incelenmesi sonucunda isabetsizlik görülmemiştir. Ancak 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri göz önünde bulundurulduğunda, mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulama yasaya aykırı olmakla birlikte, bu nedenle yeniden yargılamaya gerek yoktur. Bu sebeple, kararın DÜZELTİLMESİNE ve tebliğnamedeki görüş doğrultusunda ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 106/2-a maddesi (Silahla tehdit)
- TCK'nin 43/2 maddesi (Hakaret suçu)
- TCK'nin 62. maddesi (Zamanaşımının kesilmesi)
- TCK'nin 53. maddesi (Basın yoluyla hakaret)

1. Ceza Dairesi 2018/4950 E. , 2019/1764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ..., ...
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : TCK.nin 106/2-a, 43/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 3 ay 2 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında verilen ilk derece mahkemesinin 24.02.2015 tarihli mahkumiyet kararı zamanaşımını kesen bir neden olduğundan, tebliğnamedeki, zamanaşımının dolduğundan bahisle sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği görüşüne iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, katılanlar ... ve ..."e yönelik silahla tehdit suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta ve suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/03/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.