Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1256 Esas 2022/9021 Karar Sayılı İlamı

Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4, 43/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Burhaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/07/2015 tarihli ve 2015/381 esas, 2015/708 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Burhaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2015/780 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/11/2021 gün ve 22899-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2022 gün ve 2021/147962 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Her ne kadar Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 17/11/2020 tarihli ve 2020/27884 esas, 2020/12979 karar sayılı ilamında "...hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını işledikleri sabit olmadığından sanıkların beraatine karar verildiği ve bu nedenle hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarıyla birlikte işlendiği belirtilen mala zarar suçundan da beraat kararı verilmesinin talep edildiği anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi sebebi olabileceği..." şeklinde belirtilmiş ise de, inceleme konusu dosyada sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 04/03/2020 tarihli ve 2020/1007 esas, 2020/85 karar sayılı ilamında "...5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesinde hükmün nelerden ibaret olduğunun belirtilmesi ve sanık hakkında 16/06/2010 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmesi karşısında, sanık hakkında verilen anılan kararın yargılamanın yenilenmesine konu olamayacağı..." şeklinde yer alan açıklamalar karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların yargılamanın yenilenmesine konu olamayacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddî boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alındığında,
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçu ile birlikte işlediği iddia olunan bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçundan hakkında hükmolunan mahkûmiyet hükmü yönünden temyiz yoluna başvurulması üzerine, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 23/01/2020 tarihli ve 2019/11780 esas, 2020/1261 sayılı kararı ile anılan kararın atılı hırsızlık eyleminde sanık aleyhine her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verildiğinden bahisle hükmün bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın hırsızlık suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı kanıtlar bulunmadığı gerekçesi ile Burhaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2020 tarihli ve 2020/519 esas, 2020/781 sayılı kararı ile beraatine karar verildiği görülmekle, sanığın konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçunun beraat kararı verilen nitelikli hırsızlık suçuyla bağlantılı olduğu ve her iki suçun birlikte işlendiğinin iddia edilmesi karşısında, sanığın konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçunu işlediğine dair dosya kapsamında mahkûmiyetine yeter her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın sanık tarafından itiraz edilmesi sonucu Burhaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarih ve 2015/780 Değişik İş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verilerek kesinleştiği, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bu aşamada kesinleşmiş hüküm sonuçlarını doğurmadığı, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlerse dosyanın tekrardan ele alınıp, kanun yararına bozmaya konu talebin de değerlendirilerek yerel mahkemece bir karar verilebilecek olması sebebiyle, sanık hakkındaki istenen bozma sebebi için kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı bulunmadığından, (BURHANİYE) 2. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 22/10/2015 tarih ve 2015/780 Değişik İş sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 11/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.