Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2931 Esas 2020/6815 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2931
Karar No: 2020/6815
Karar Tarihi: 16.06.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2931 Esas 2020/6815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kasten yaralama davasında sanığı hüküm gereği Mahkum olarak cezalandırmıştır. Ancak, karar temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Yargıtay, kararda bazı eksiklikler olduğunu belirtmiştir. Bunlar arasında, kararın açık olmayışı ve gerekçeden yoksun oluşu vurgulanmıştır. Ayrıca, mağdur için düzenlenen geçici rapora dayanarak hüküm kurulması da eleştirilmiştir. Son olarak, kanun maddelerindeki değişiklikler nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme Kararında, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3 maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 34, 230 ve 289. maddeleri ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı; 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi de dikkate alınarak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği açıkça belirtilmektedir.

3. Ceza Dairesi 2020/2931 E. , 2020/6815 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü,
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında hüküm kurulurken Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararlarında, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3 maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Mağdur ... hakkında, Kırıkkale Yüksek İhtisas Hastanesi tarafından düzenlenen 01.02.2013 tarihli geçici raporda depresif bozukluk olduğu ve kesin raporun psikiyatri bölümünce verileceği belirtildiği halde, mağdur ile ilgili olarak bu hususta rapor alınması gerektiği gözetilmeden geçici rapora dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 16.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.