Kasten yaralama - tehdit - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4947 Esas 2019/2045 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4947
Karar No: 2019/2045
Karar Tarihi: 28.03.2019

Kasten yaralama - tehdit - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4947 Esas 2019/2045 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mağdurlara yönelik kasten yaralama, tehdit ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri incelenmiştir. İtirazlar reddedilerek, usul ve yasaya uygun bulunan hüküm istem gibi onanmıştır. Kararda, doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarı itibariyle üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle, sanık savunmalarının temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi sebebiyle, bu hususun infazda gözetilmesi gerekir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, ve TCK'nin 53. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2016/4947 E. , 2019/2045 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince verilen “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı, sanık ... savunmanı tarafından yapılan itirazın, Nazilli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.09.2015 gün, 2014/134 Değişik iş sayılı kararıyla kesin olarak reddedildiği ve bu aşamada Dairemizce yapılacak bir inceleme bulunmadığı anlaşıldığından, anılan karar inceleme dışında bırakılarak yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarı itibariyle hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanık ... savunmanının temyiz itirazlarının CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık ... ve ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet ve sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik tehdit ve kasten yaralama ile banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nin 53.maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 28.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.