MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, sahtecilik, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında sahtecilik ve iftira suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen ve 765 sayılı TCK"nın 350. maddesinde düzenlenen “hüviyet cüzdanında sahtekârlık suçu” ile aynı Yasa"nın 285. maddesinde düzenlenen “iftira” suçlarının gerektirdiği cezaların türleri ve üst sınırlarına göre; aynı Yasa"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımının, suç tarihi olan 17.02.2004 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinden önce tanıştığı mağdur ..."e kendisini farklı isimle tanıtıp jandarma istihbaratta teğmen olarak görev yaptığını belirtmek suretiyle güvenini kazanan sanığın, mağdurun dosya dışı bir adli olay nedeniyle aradığı şahsı bulmasına yardımcı olabileceğini belirttiği ve olay günü gündüz saatlerinde mağdurun evine giderek aradığı şahsın cezaevinde olduğunu söyleyip müracaatını almak üzere kendisiyle birlikte gelmesini istediği, mağdurun bu amaçla odasında giyindiği sırada ise evin içerisinde bulunan cep telefonu ve parayı alan sanığın olay yerinden uzaklaştığı somut olayda; 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, sanık hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/4, 81. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 142/2-f, 53. maddeleri ayrı ayrı ve bir bütün olarak olaya uygulanıp, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 gün ve 2008/1-157 esas, 2008/74 karar sayılı ilamında açıklandığı üzere; tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüğün ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde, 5237 sayılı TCK"nın lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Yasa"nın 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun yalnızca kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.