Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1260 Esas 2022/9032 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 152/2-a, 168/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 ay 6 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun'un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Zile Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2021 tarihli ve 2020/507 esas, 2021/69 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 17/11/2021 gün ve 16496-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/12/2021 gün ve 2021/143481 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 01/07/2019 tarihli ve 2019/1484 esas, 2019/10301 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, 5237 sayılı Kanun’un 58/4. maddesinde yer alan, "Kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz..." şeklindeki düzenleme uyarınca sırf askeri suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı nazara alındığında, somut olayda, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; incelemeye konu suçun adlî nitelikte suç olması, tekerrüre esas kabul edilen Hopa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2019 tarihli ve 2019/5 esas, 2019/828 sayılı kararına ilişkin firar suçunun ise, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu'nun 66/1-a maddesine muhalefet etmek suretiyle işlenen ve yalnızca asker kişiler tarafından işlenebilen sırf askeri suç olması karşısında, adli nitelikteki mala zarar verme suçu ile sırf askeri nitelikteki firar suçu arasında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Somut olayda, sanık ...’in mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; incelemeye konu suçun adlî nitelikte suç olması, tekerrüre esas kabul edilen Hopa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2019 tarihli ve 2019/5 esas, 2019/828 sayılı kararına ilişkin firar suçunun ise, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu'nun 66/1-a maddesine muhalefet etmek suretiyle işlenen ve yalnızca asker kişiler tarafından işlenebilen sırf askeri suç olması karşısında, adli nitelikteki mala zarar verme suçu ile sırf askeri nitelikteki firar suçu arasında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacak olması ve sanığın adlî sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (ZİLE) Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 15.01.2021 tarihli ve 2020/507 E., 2021/69 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 11/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.