Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozmak - mala zarar vermek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/11144 Esas 2014/1769 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11144
Karar No: 2014/1769
Karar Tarihi: 22.01.2014

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozmak - mala zarar vermek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/11144 Esas 2014/1769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından mahkum oldukları belirtilmiştir. Ancak, sanıklar hakkında TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmediği ve sanık \"...ın daha önce alınan ağır cezalarının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmediği belirtilerek bozma kararı verilmiştir. Sanık \"...ın hırsızlık suçundan 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılması hükmedilmiştir ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi kararlaştırılmıştır. Son olarak, Gemlik Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2004/479-944 sayılı ilamındaki adli para cezası infaz aşamasında şartla tahliye süresinin belirlenmesinde kazanılmış hak olarak gözetilmesi istenmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c ve 58/2-b maddeleri kararda geçmektedir.

13. Ceza Dairesi 2013/11144 E. , 2014/1769 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Sanık ..."ın temyizinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ..."in temyizinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmelerde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır ceza içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin, tekerrüre esas alınan Gemlik Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2004/479-944 sayılı ilamında hükmolunan adli para cezasının yerine getirme tarihi olan 15.03.2005 gününden itibaren suç tarihine kadar 3 yıllık sürenin geçmiş olduğu da dikkate alınmadan, anılan Yasa"nın 58/2-b maddesine aykırı olarak yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından “Sanık ... hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanık ..."in hırsızlık suçundan 1 yıl 4 ay hapis cezası ile hükümlülüğüne dair, Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13.05.2008 kesinleşme tarihli ve 2007/292-131 sayılı ilamı esas alınarak TCK"nın 58. maddesi uyarınca sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca, mahkemece yanılgılı değerlendirme ile tekerrüre esas alınan Gemlik Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2004/479-944 sayılı sayılı ilamındaki 29.700.000 TL adli para cezasının infaz aşamasında şartla tahliye süresinin belirlenmesinde kazanılmış hak olarak gözetilmesine, 22.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.