MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, yol parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, Müvekkilinin davalı iş yerinde işçi olarak çalışırken haklı ve geçerli bir neden olmaksızın işten çıkarıldığını, kıdem ve ihbar tazminatının ve yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini, fazla mesai yapıp genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen karşılığının ödenmediğini iddia ederek ; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, yol parası alacağı ve ödenmeyen ücret alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık vekili cevap dilekçesinde ; Bakanlığın ihale makamı olup, taraflarına husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ....... isimli şirket vekili cevap dilekçesinde: Davacının davalı işveren işçisi olmayıp .... isimli şirketin işçisi olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Şahinmek isimli şirkete dava dilekçesi ve duruşma günü usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş, davalı şirket davayı takip etmemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacının davalı ... ve .... isimli şirketlere ait iş yerinde 14/09/2009 tarihinden 09/05/2011 tarihine kadar çalıştığı, davacının çalışma süresinin 1 yıl 7 ay 25 gün olduğu,d avacı işçinin davalılar .... isimli şirketin taşeronu olan .... isimli şirketin işçisi olarak çalıştığı, davacının aylık net 1.600,00 TL ücret aldığı, ispat yükü üzerine düşen davalı işverenlerin davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyecek bir şekilde iş akdinin sona erdiğini ispatlayamadıkları, ispat yükü kendisine düşen işverenlerin davacının yıllık izinlerini kullandığını ispatlayamadıkları, çalışılan dönemde davacının 4.187,79 TL ücret alacağının bulunduğu ve davalıların bunu ödediklerini ispatlayamadıkları, davacının çalıştığı süre içerisinde haftada 6 gün çalıştığı, hafta içi günlerde 08:00-17:00 saatleri arasında 1 saatlik ara dinlenmenin düşmesi ile 8 saat, Cumartesi günleri ise ara dinlenmenin düşülmesi ile 6,5 saat toplamda haftalık 46.5 saat çalıştığı ve haftalık 1,5 saat fazla çalışma yaptığı, genel tatil günlerinde çalıştığı tanık beyanlarından anlaşıldığı, davalı Bakanlık" ın işveren olmayıp ihale makamı konumunda olup herhangi bir sorumluluğu bulunmadığı gerekçesi ile Davalı .... yönünden, davanın husumetten reddine, davalılar ..... ve .... yönünden, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
4857 sayılı İş Kanununun 36 ncı maddesinde, “Genel ve katma bütçeli dairelerle mahalli idareler veya kamu iktisadi teşebbüsleri yahut özel kanuna veya özel kanunla verilmiş yetkiye dayanılarak kurulan banka ve kuruluşlar; asıl işverenler müteahhide verdikleri her türlü bina, köprü, hat ve yol inşası gibi yapım ve onarım işlerinde çalışan işçilerden müteahhit veya taşeronlarca ücretleri ödenmeyenlerin bulunup bulunmadığının kontrolü, ya da ücreti ödenmeyen işçinin başvurusu üzerine, ücretleri ödenmeyen varsa müteahhitten veya taşeronlardan istenecek bordrolara göre bu ücretleri bunların hakedişlerinden öderler” şeklinde kurala yer verilmiştir. Bu düzenlemeye göre ihale makamı, işçi ücretlerinin ödenip ödenmediğini kontrol etmek durumundadır. Yapılacak olan kontrol ya da işçinin başvurusu üzerine ödenmeyen ücretlerin bulunduğunun tespit edilmesi halinde, belli şartlarla ihale makamının sorumluluğu söz konusu olur. İhale makamının yapmış olduğu ilan üzerine işçilerin başvuruda bulunmamış olmaları, kamu kurumunun anılan madde kapsamındaki sorumluluğunu ortadan kaldırmayacaktır.
Aynı maddenin ikinci fıkrasında ise, işçilerin her hak ediş dönemi için olan ücret alacaklarının üç aylık tutarından fazlası hakkında adı geçen idarelere herhangi bir sorumluluk düşmeyeceği öngörülmüştür. Maddede sözü edilen ücret her hak ediş dönemi için “son üç aylık temel ücret” olarak değerlendirilmelidir. Yine ihale makamının ihbar ve kıdem tazminatı ile kullandırılmayan izinler sebebiyle herhangi bir sorumluluğu söz konusu değildir.
İhale makamı olan kamu kurumunun, her hak ediş dönemine ilişkin son üç aylık ücretten sorumluluğu, Yasadan doğan bir sorumluluktur. İşverenle ihale makamının birlikte dava edilmesi durumunda, müştereken müteselsilen sorumluluğa dair karar verilmelidir. İhale makamının tek başına dava edildiği durumlarda, işçinin mükerrer yararlanmasını önlemek için işverence sözü edilen ücretlerin ödenip ödenmediği araştırılmalıdır.
Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre, anahtar teslimi suretiyle ihale edilen işlerde, kamu makamlarının fazla çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatili alacakları yönlerinden sorumluluğu bulunmamaktadır.
Somut uyuşmazlıkta bir kamu kuruluşu davalı Bakanlık yapım ve inşaat işini ihale yolu ile müteahhide vermiş, anahtar teslimi sureti ile yüklenen davalılardan ... şirketine ihale etmiş, adı geçen davalı şirket ise bu işin bir bölümünü davacıyı çalıştıran diğer davalı ... şirketine vermiştir. Davalı Bakanlığın sorumluluğu hak ediş dönemine göre son aylık ücretle sınırlıdır. Bu nedenle davacının hak ediş dönemine göre son aylık ücreti hesaplanmalı, davalının sorumluluğu bu miktar ücretle sınırlı tutulmalıdır. Mahkemece davalı bakanlığın belirlenen bu ücret alacağından sorumlu tutulması gerekirken, hakkında ki davanın tamamen husumetten reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.