Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/24308 Esas 2016/16556 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin haksız olarak işten çıkarıldığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda yıllık izin ücreti alacağı talebinin reddine, sair taleplerin ise kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Bilirkişi tarafından tanzim edilen ve mahkemece itibar edilen raporda, hafta tatili alacağı hesabı yapılırken davacı işçinin iki haftada bir gün hafta tatilinde çalıştığının kabul olunmasına rağmen fazla çalışma alacağı hesabına hafta tatilinde çalışıldığı belirlenen sürenin tamamının eklenmesi hatalı olmuştur.
Bundan bahisle, davacı işçinin günde 9 saatten haftada 6 gün çalışılan günlerde 54 saat, 7 gün çalışılan günlerde ise 63 saat çalıştığı ve haftalık ortalama 58,5 saat çalışarak 13,5 saat fazla çalışma yaptığı yönünde hesap yapılmış ise de, günlük yasal çalışma süresinin 7.5 saat olduğu ve hafta tatili alacağının ayrıca hesaplandığı nazarı dikkate alındığında, davacı işçinin hafta tatili olan gün için 1,5 saat olmak üzere günlük 9 saatten haftanın 7 günü çalıştığı dönemdeki fazla çalışmasının toplam 10,5 saat olduğu, haftada 6 gün çalışılan günlerde ise 9 saat olduğunun kabulü ile hesaplama yapılması gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.