Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17593 Esas 2020/9396 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17593
Karar No: 2020/9396
Karar Tarihi: 24.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17593 Esas 2020/9396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz istemi süresinde olduğu, eski hale getirme isteminin ise Yargıtay'a ait olduğu belirtilmiştir. Mahkeme kararı incelenerek, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydındaki hırsızlık suçuna ilişkin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmediğinden hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 263. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53., 58/6. maddeleri
2. Ceza Dairesi         2020/17593 E.  ,  2020/9396 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Sanığa hükmün 19/06/2014 tarihinde Bandırma T Tpi Ceza İnfaz Kurumunda SEGBİS yoluyla tefhim edildiği, ancak sanığın kararı süresinde temyiz etmediği anlaşılmakta ise de; hükmün tefhim edildiği tarihte cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263"ncü maddesine göre yasa yolu başvurunun gerçekleştirileceği belirtilmemesi karşısında, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu ve ayrıca sanığın 05/05/2020 tarihli dilekçesinde temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 07/05/2020 tarihli, 2013/368 E. – 2014/245 K. sayılı ek kararın yok hükmünde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Denizli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2010 tarih ve 2009/1051 Esas – 2010/499 Karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra kesinleştiği ve tekerrüre esas alınamayacağı; ancak sanığın adli sicil kaydında bulunan Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2008 tarih, 2007/50 E.-2008/14 K. sayılı ilamına konu 29/06/2009 tarihinde kesinleşen hırsızlık (TCK"nın 142/2-d maddesi) suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2008 tarih, 2007/50 E.-2008/14 K. karar sayılı hırsızlık suçundan verilen ve 2 yıl 6 ay hapis cezasını içeren mahkumiyet kararının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.