MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Tehdit suçundan hüküm kurulurken uygulanan Kanun maddesi olarak TCK"nın 86/2. maddesinin gösterilmesi
2- Sanığın savunmasında, katılanın da kendisine hakaret ettiğini, tahrik ettiğini, bu nedenle katılan hakkında suç duyurusunda bulunduğunu ileri sürdüğü, temyiz dilekçesinde katılan hakkında ... 9. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/777 esas sayılı dosyasında yargılamasının yapıldığını belirttiği, UYAP üzerinden yapılan incelemede de katılan hakkında sanığa yönelik hakaret suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; anılan dosya da getirtilmek suretiyle olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, tehdit suçu yönünden TCK"nın 29, hakaret suçu yönünden de 129. maddelerindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Tekerrür hükümleri uygulanırken, TCK"nın 58/7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri süresinin de belirlenmesi,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16.06.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.