22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/10437 Karar No: 2016/16545 Karar Tarihi: 06.06.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/10437 Esas 2016/16545 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/10437 E. , 2016/16545 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatil, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş ve davacı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davalı şirketçe Kazakistan"da yapımı üstlenilen konut inşaatı işinde müvekkilinin inşaat bekçisi olarak Astana"da ki merkez şantiyede çalıştırıldığını, 07.02.2008 tarihinde ise iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalı şirketin 19.12.2012 tarihi itibariyle temerrüde düşürülmüş olması sebebiyle, hüküm altına alınan alacaklarla ilgili faiz yürütülen temerrüt tarihinin 19.12.2014 olarak kararda belirtilmesi hatalıdır. 3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretleri hesaplanırken net ücret üzerinden hesap yapılmasına rağmen bu alacakların brüt olarak hüküm altına alınması isabetsiz olmuştur. Ayrıca bahse konu fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarına ilişkin davacı işçinin ilk bilirkişi raporunda belirtildiği üzere ve dosya içeriğine uygun olduğu anlaşılan ilk yıl 500 USD, izleyen yıllarda ise 1000 USD ücret aldığının kabulü ile hesaplama yapılması gerekmektedir. 4-Davacı tarafça sunulan dava dilekçesinde iş sözleşmesinin feshinden sonra 7.000 USD ödendiği belirtilmesine rağmen bu tutarın işçilik alacaklarının hesabında mahsubu gerektiğinin gözden uzak tutulması da hatalı olmuştur. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.