Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28111 Esas 2022/9257 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihi dikkate alındığında 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b maddesinde temel cezanın alt sınırı 5 yıl hapis cezası olarak öngörüldüğü halde, sanık hakkında temel cezanın teşdiden 4 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, tekerrüre esas alınan Bursa 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2015 tarih ve 2015/179 Esas ve 2015/946 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 155/2 maddesinde yazılı ''Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma'' suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.