Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/17383 Esas 2015/6326 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/17383
Karar No: 2015/6326
Karar Tarihi: 13.04.2015

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/17383 Esas 2015/6326 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/17383 E.  ,  2015/6326 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Gerekçeli karar başlığında; katılan vekilinin adı ve soyadı ile suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün noksanlık olarak kabul edilmiştir.
    Oluşa ve dosya kapsamına göre; geceleyin, aydınlatmanın çalışmadığı yerleşim yeri sınırları dahilinde, bölünmüş tek yönlü devlet yolunun emniyet şeridi üzerinden, hızını mahal şartları ve far ışığı altındaki görüşüne uydurmadan seyir ederken, direksiyon hakimiyetini kaybedip, devrilen motosikletinin arkasında yolcu olarak bulunan bir kişinin ölümüne neden olan ve kazadan yaklaşık 1 saat 19 dakika sonra yapılan ölçüme göre güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 92 promil promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu, tayin olunan cezasında bu nedenle TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurularak, sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna, hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemiş olmasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Taksirle işlenen suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 3 numaralı paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, eleştirilen hususlar dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.