Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2503 Esas 2020/2726 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2503
Karar No: 2020/2726
Karar Tarihi: 04.06.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2503 Esas 2020/2726 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtilerek, dosyadaki deliller ve kovuşturma sonucunda inanç ve takdirle hüküm verildiği ifade edilmiştir. Ancak, kazanılmış hakka konu olmayan cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmemesi, sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsup edilmemesi ve TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu sebeplerden dolayı hüküm, 1412 sayılı CMUK'nin ilgili maddeleri gereğince bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır.
Kararda, TCK'nin 58. maddesi gereği kazanılmış hakka konu olmayan cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmemesi ve TCK'nin 53. maddesinin uygulamasına ilişkin bir düzeltme istenmiştir. Ayrıca, sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsup edilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2018/2503 E. , 2020/2726 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.06.2013 tarih ve 1332/316 sayılı kararında da belirtildiği üzere TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına karar verildiği halde kazanılmış hakka konu olmayan cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmaması,
2-Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK"nin 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmemesi,
3-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına “5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi gereğince infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ve "Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK"nin 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna" cümlelerinin eklenmesi, TCK"nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ile yerine ""Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına"" ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.