Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/17240 Esas 2015/6318 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, ön ilerisinde aynı yöne seyreden kamyona arkadan çarparak bir kişinin ölümüne, bir kişinin yaşamını tehlikeye sokacak, vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak miktarda 109 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen kamyonet sürücüsü sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi doğru görülmemiş ise de, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 22.05.2012 tarihli ilamıyla bozulan 22.07.2008 tarihli önceki hükümde de sanık hakkında aynı yönde uygulama yapılmış olup, anılan hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden dolayı sonuç ceza miktarının 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanık bakımından kazanılmış hak teşkil etmesi ve aleyhe temyiz de bulunmaması nedeniyle bu husus bozma sebebi sayılmamış, bu nedenle bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, bilinçli taksirden dolayı temel cezada artırım yapılmış olmasına, TCK"nın 22/6. maddesinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.