Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28808 Esas 2022/9300 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkındaki hapis cezası ile mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Sanığın müştekinin cebinden 100 TL para çaldığının anlaşılması karşısında, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kovuşturma aşamasında sanığın isticvap zaptı ile avukat talep ettiğini belirtmesi üzerine soruşturma aşamasında görevlendirilen müdafiin duruşmaya davet edildiği, ancak sanığa ileride haksız çıkması durumunda müdafii ücretine hükmedileceğine ilişkin yasal ihtaratta bulunulması gerektiği halde, sanığa bu ihtarat yapılmadan yazılı şekilde kovuşturma aşamasındaki müdafii ücretinin yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.