Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/5151 Esas 2017/11958 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5151
Karar No: 2017/11958
Karar Tarihi: 29.05.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/5151 Esas 2017/11958 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan TCK'nın ilgili maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. İddianamede sanığın telefonla arayarak kendini emniyet müdürü olarak tanıttığı ve para istediği belirtilmiştir. Ancak sanık müdafiinin temyiz itirazları sonucu, sanığın eyleminin nitelikli dolandırıcılık fiili olarak kabul edilmesi gerektiği ve bu yetkinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 157/1, 62, 52/2, 53 maddeleri dolandırıcılık suçunu, 158/1-(L) bendi ise nitelikli dolandırıcılık suçunu tanımlamaktadır.

15. Ceza Dairesi 2017/5151 E. , 2017/11958 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
15/01/2013 tarihli iddianamede, müştekinin olay tarihinde kullanmış olduğu telefonundan arayan sanığın kendisini emniyet müdürü olarak tanıttığı ve ikna ederek vereceği hesap numarasına para göndermesini istediği bu şekilde sanığın menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; sanığın eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu;
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin, BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 29/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.