Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24195 Esas 2016/13527 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/24195
Karar No: 2016/13527
Karar Tarihi: 16.06.2016

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24195 Esas 2016/13527 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, fuhuş suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetti. Temyiz isteği reddedildi ve dosya incelendi. Sanığa yükletilen suçun zorunlu öğeleri ve sanığın suçu işlediği kanıtlandı. Hükümde uygulanan TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluğuyla ilgili kısımların Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edildiği ve hükmü etkileyecek bir hukuka aykırılığa rastlanmadığı belirtildi. Ancak, hak yoksunluğuna ilişkin kısımların düzeltilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Buna göre, hükümde TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan (b) bendinin çıkarılması ve “TCK'nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtildi.
Detaylı kanun maddeleri:
- TCK’nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğu
- Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı: TCK’nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğunun iptali
- TCK

18. Ceza Dairesi 2015/24195 E. , 2016/13527 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
a) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
b) TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca; hükümde TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan (b) bendinin çıkartılmak ve “TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresi eklenmek, suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.