Hükümlü ..."in, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2012 tarihli ve 2011/427 esas, 2012/433 sayılı kararıyla verilen 1 yıl hapis cezasının infazı sırasında, ... Cumhuriyet Başsavcılığının 08/03/2013 tarihli ve 2013/7-577 ilamat, 2013/22 sayılı kararıyla 2.000,00 Türk lirası teminat yatırması şartıyla infazın ertelenmesine karar verilmesini müteakip, aynı Cumhuriyet başsavcılığının 17/04/2014 tarihli ve 2013/7-577 sayılı yazısıyla yapılan adı geçenin erteleme süresinin bitiminde teslim olmaması sebebiyle yatırdığı teminatın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 115/2. maddesi uyarınca hâzineye gelir yazılmasına karar verilmesi talebiyle ilgili karar verilmesine yer olmadığına dair ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2014 tarihli ve 2014/66 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile hükümlünün yatırmış olduğu teminat parası hakkında bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye iadesine ilişkin ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2014 tarihli ve 2014/366 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 21/11/2014 gün ve 70144 sayılı yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/12/2014 gün ve KYB.2014-387429 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2014 tarihli ve 2014/66 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itiraz üzerine ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2014 tarihli ve 2014/366 değişik iş sayılı kararıyla verilen kararın kesin olduğu değerlendirilerek ... Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine hükümlü ..."in yatırmış olduğu 2.000,00 Türk lirası teminat parasının 5271 sayılı Kanun"un 115/2. maddesi uyarınca devlet hâzinesine gelir olarak kaydına ilişkin ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2014 tarihli ve 2014/430 değişik iş sayılı kararının hukuken yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 07/09/1976 tarihli ve 7165-7402 sayılı ilâmında zımnen kabul edildiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04/04/1972 tarihli. 2837-2839 sayılı ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 26/09/2012 tarihli, 2011/881 esas, 2012/ 16007 sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, teminatın hâzineye gelir yazılmasına karar verecek merciin, infazı yapılan kararı veren mahkeme olması karşısında, itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu"ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü ...’in infaz aşamasında cezasının ertelenmesi için yatırmış bulunduğu teminatın irad kaydına karar verilmesi hususuna ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 6136 sayılı Kanunda düzenlenen ruhsatsız silah bulundurmak suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükümlerin konusu ile ceza miktarlarına ve Yargıtay Kanununun değişik 14. fıkrası ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan daireye GÖNDERİLMESİNE, 22/04/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.