Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10856 Esas 2015/6310 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK" nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanığın, hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yokluğunda verilen 01.10.2013 tarihli hükmün sanığa usulüne uygun olarak 07.11.2013 tarihinde tebliğ edildiği, hükmün sanık tarafından 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 27.11.2013 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Katılanlar vekilinin temyizi yönünden yapılan incelemede;
Yaşı küçük mağdurların yasal temsilcileri olan anne ve babasının sanıktan şikayetçi oldukları ve katılan sıfatını aldıkları; mağdur vekilinin ise sanığın cezalandırılmasını istediklerini belirtmesine rağmen mağdurlar vekiline kamu davasına katılmak isteyip istemediği usulüne uygun şekilde sorulmadığı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenerek, 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca mağdurların kamu davasına katılmalarına, vekillerinin de katılanlar vekili olarak kabulüne karar verilmek suretiyle yapılan incelemede,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi