MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

1-Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; her ne kadar mahkemece yapılan yargılama sonunda sanığın beraatine hükmedilmiş ise de dosya içerisinde 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Adana Gelir idaresi Başkanlığının 14.02.2013 tarihli yazısında bahsi geçen ve Rapor Değerlendirme Komisyonunun 30.01.2013 tarih ve 26 sayılı mütalaa yazısının bulunmadığının anlaşılması karşısında; öncelikle Rapor Değerlendirme Komisyonunun 30.01.2013 tarih ve 26 sayılı mütalaa yazısının aslı ya da onaylı suretinin dosya içerisine alınması, usulüne uygun şekilde düzenlenip düzenlenmediğinin, iddianame ile uyumlu olup olmadığının tespit edilmesinden sonra sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın savunmalarında 2009 veya 2010 yıllarında işsiz olduğunu, ...k isimli arkadaşının vasıtasıyla ... ile tanıştığını, bu kişinin kendisini sigortalı yapıp aylık maaş alacağını söyleyerek bir kaç yere getirip götürdüğünü ve çeşitli belgelere imzalar attırdığını, ancak herhangi bir sigorta da yaptırmadığını, iş yerinde bir iş yapılmadığını, ... isimli kişinin iş yerine bir kaç gün geldiğini, bu arada ..."nin bürosunda bir süre çalıştığını, söz konusu şirketin ortağı ve yetkili temsilcisi olduğundan haberinin olmadığını, bu şirketle ilgili bir belge de düzenlemediğini belirterek suçlamayı kabul etmemesi, 03.07.2014 tarihli bilirkişi raporu ile her ne kadar dosya arasında bulunan iki adet fatura fotokopisi üzerinde bulunan imzaların sanığın imzalarına benzetilerek başka bir kişi tarafından atıldıkları kanaati bildirilmiş ise de, incelemenin fotokopi üzerinde yapılması ve raporda bu imzaların ...’ye de ait olduğunun tespit edilememiş olduğunun da belirtilmesi, UYAP üzerinden yapılan sorgulamada ...’nin 20.09.2014 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması, dosyada mevcut 14.01.2013 tarihli Vergi Tekniği Raporunda 16.01.2010 tarihli işyeri yoklama tutanağının sanık tarafından imzalandığı bilgisine yer verilmesine rağmen bu tutanağının dosya arasında bulunmaması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a)Vergi Dairesinden kanaat oluşturacak sayıda suça konu fatura asıllarının ve sanık tarafından imzalandığı belirtilen 16.01.2010 tarihli yoklama tutanağı aslının istenmesi, bu faturaların ve yoklama tutanağının sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylemesi halinde; faturalardaki yazı ve imzaların, dosyada yazı ve imza örnekleri temin edilen sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
b)Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
aa)Suça konu olan faturaları kullanan şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanma suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
bb)Faturaları kullanan şirket yetkililerinin ve şirketin diğer ortağı olarak gözüken ...’in CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmeleri; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.