Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/36508 Esas 2014/1679 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/36508
Karar No: 2014/1679
Karar Tarihi: 22.01.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/36508 Esas 2014/1679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın karşılıksız yararlanma suçundan dolayı ceza alması gerektiği düşünülmüş ancak sanığın katılan kurumun zararını tazmin etmiş olması sebebiyle, Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği görüşülmüş ve temyiz itirazları sonucu mahkeme kararı bozulmuştur. 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'ın 322. maddesi, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2013/36508 E. , 2014/1679 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/50396
MAHKEMESİ : İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2012
NUMARASI : 2012/1245 (E) ve 2012/1121 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 22.01.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.