Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/12762 Esas 2016/10590 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/12762
Karar No: 2016/10590
Karar Tarihi: 17.11.2016

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/12762 Esas 2016/10590 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2014/12762 E.  ,  2016/10590 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacılar vekili, davalının kullandığı araç sebebiyle müvekkili ..."a çarptığını, çarpma sonucunda Habib"in yaralandığını, yaralanma nedeniyle tedavi gördüğünü ileri sürerek 5.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Mahkemece, iddia, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 266.50 TL bakıcılık gideri, 150.00 TL tedavi gideri olmak üzere toplam 416.50 TL maddi tazminat ile davacı Habip için 1.500,00 TL manevi, Suphiye için 500.00 TL, Bayram için 500.00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş hüküm; davacılar vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır.
    Somut olayda; davalı yönünden temyize konu kararların tümü, davacılar yönünden ise manevi tazminata ilişkin temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar verilmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 20,60 TL fazla alınan peşin harcın temyiz eden davacılara geri verilmesine 17.11.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.