Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18734 Esas 2015/6293 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/18734
Karar No: 2015/6293
Karar Tarihi: 10.04.2015

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18734 Esas 2015/6293 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/18734 E.  ,  2015/6293 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK" nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında verilen 25/12/2013 tarihli mahkumiyet hükmünün, katılan vekili Av. ... tarafından bozulması talebiyle 30/12/2013 tarihinde usulüne uygun şekilde temyiz edildiği, 08.06.2011 tarihli vekaletname içeriğine göre, feragata yetkili olan katılan vekilinin 24/02/2014 tarihli dilekçesi ile bu kez hükmün onanmasına karar verilmesini talep ettiği görülmüşse de, bu dilekçenin sanık müdafii tarafından verilen temyiz dilekçesine karşı cevaplarının sunulmasından ibaret olduğu ve içeriğinden temyiz hakkından feragat edildiğine ilişkin herhangi bir açıklama bulunmaması karşısında, tebliğnamenin katılan vekilinin temyiz itirazlarının feragat nedeniyle incelenmeksizin iadesine ilişkin görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin, katılan vekilinin ise sanığın olay sonrası kaçması ve plakasının bulunması üzerine yakalandığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kasta dayanan kusurunun ağırlığı" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün birinci bendindeki, “sanığın kasta dayanan kusurun ağırlığı” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.