Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/36548 Esas 2014/1670 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/36548
Karar No: 2014/1670
Karar Tarihi: 22.01.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/36548 Esas 2014/1670 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, karşılıksız yararlanma suçundan dolayı mahkumiyet ile sonuçlanmıştır. Ancak katılan kurumun zararını tazmin eden sanık hakkında 6352 sayılı Kanun'un Geçici 2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve bu noktanın göz ardı edilmesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Sonuç olarak, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un Geçici 2/2 maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2013/36548 E. , 2014/1670 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/1446
MAHKEMESİ : İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2012
NUMARASI : 2012/1999 (E) ve 2012/2036 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 22.01.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.