Esas No: 2020/28979
Karar No: 2022/9276
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28979 Esas 2022/9276 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, hırsızlık suçu sebebiyle sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Mahkeme, TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile yapılan değişiklikle infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiğine karar vermiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan ilamda hüküm kısmına yazılmaması hatasının mahallinde düzeltilebileceği belirtilmiştir. Ancak, sanığın suçu gece vakti işlediği halde TCK’nın 143. maddesi uygulanmamıştır. Mahkeme, yapılan duruşma ve deliller sonucunda temyiz nedenlerinin yerinde olmadığını belirterek hükmün istem gibi onaylanmasına karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamın kararın gerekçesinde gösterilmesine rağmen hüküm kısmına yazılmaması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Olay tutanağı ve müşteki beyanlarından eylemin olay günü 19.30 sıralarında meydana geldiğinin tespit edildiği, UYAP verilerine göre suç tarihinde gecenin 17.58’de başlaması sebebiyle eylemin gece vakti gerçekleştirildiğinin kabulü gerekirken sanık hakkında TCK’nın 143.maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
