Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/8229 Esas 2014/8217 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8229
Karar No: 2014/8217

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/8229 Esas 2014/8217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklardan birinin denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi gerektiği ancak hükmün bu yönde verilmediği anlaşılmıştır. Bu sebeple o sanık hakkındaki karar bozulmuş ve denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Diğer sanıkların itirazları reddedilerek hükümler onanmış, ancak bir sanığın mağdureye yönelik yaralama suçundan mahkumiyeti yeterli delil olmaması sebebiyle bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, hükümlüye denetimli serbestlik tedbiri uygulanması ve mükerrirlerin infaz rejimi hakkındaki 5237 sayılı TCK'nin 58/7 maddesi, denetimli serbestlik tedbirinin belirlenmesi ve uzatılması 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi ve bir suçlama için yeterli delil olmaması hallerinde beraat kararı verilmesi Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2013/8229 E. , 2014/8217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan-sanıklar ... ve ..." in temyiz dilekçelerinin kapsamına göre kararı sanık sıfatıyla temyiz ettikleri kabul edilerek yapılan incelemede:
1)Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında müşteki Çiğdem"e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi ile ilgili fıkrasındaki “ ...
takdiren 1 yıl süre ile ...” ifadesinin karar metninden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında müşteki ... ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi ve mağdure hakkında düzenlenen adli raporda yaralanma bulgularının olmaması karşısında, sanığın mağdureyi yaraladığına dair yeterli delil olmadığı halde,sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27/02/2014 günü oybirliğiyle karar verildi.