Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29406 Esas 2022/9199 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahallinde zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Hak yoksunlukları uygulanırken 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Güvenlik kamera kayıtlarının izlenmesi ve parmak izi araştırması neticesinde tespit edilen sanığa ekiplerce ulaşılarak bulunduğu evinin tespiti ve evine gidilmesi üzerine sanıkla yapılan şifai görüşmede atılı suçu ikrar ederek henüz herhangi bir arama kararı alınmadan suça konu tespihler ve yüzüğün bir kısmını kendi rızası ile görevlilere teslim etmek suretiyle katılana iadesinin sağladığının anlaşılması karşısında hırsızlık suçundan kısmi iadenin gerçekleştiği kabul edilerek, kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı katılandan sorularak, rızasının bulunması halinde hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nun 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin sanık hakkında uygulanması gerektiği, katılanın rızasının bulunmaması halinde ise, sanık müdafiinin hükmün verildiği 13/01/2016 tarihli duruşmada müştekinin zararını gidermek istediklerini, ancak şikayetçinin kendilerine zararının sigorta şirketi tarafından karşılandığını beyan ettiğini bildirmesi karşısında gerektiğinde ödeme yeri de belirlenmek suretiyle sanığa makul bir süre içerisinde sigorta şirketinin zararını tazmin etme imkanı sağlanıp sonucuna göre hırsızlık ve mala zarar verme suçları yönünden sanık hakkında TCK'nın 168/2. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.