Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29439 Esas 2022/9201 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın hırsızlık eylemini yakınanın yaşam alanı sayılan karavan içinden gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiş,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, bina vasfında kabul edilen karavan içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında TCK'nın 142/2-h maddesi yerine, yazılı şekilde anılan Yasa'nın 141. maddesine göre uygulama yapılması suretiyle,
2-06/08/2015 tarihli tutanağa göre, sanığın şüphe üzerine durdurulduğunda üzerinde bulunan cep telefonunu Karataş plajında bulunan karavandan çaldığını söyleyerek kendi rızası ile polis memurlarına teslim etmek suretiyle henüz müracaatı bulunmayan katılana iadesinin sağlandığı ancak telefon içindeki sim kartının iade edilmediğinin anlaşılması karşısında kısmi iadenin gerçekleştiği kabul edilerek, kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı katılandan sorulup sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanık hakkında adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması,
4-Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına,12.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.